Estetica Dergisi-Hairist projesi olarak gerçekleştirdiğimiz “Güzelliğin Peşinde” belgesel serisinde Mersin’den Kuaför Murat Verdi, kuaförlüğe başlama serüvenini, mesleki gelişimini, müşterileriyle olan unutulmaz deneyimlerini ve duygularını bizlerle paylaştı.
İşte Murat Verdi röportajından öne çıkan alıntılar:
“Kuaförlük hiç aklıma gelmeyecek bir işti ama zamanla çok severek yaptım. Hep hedeflerim oldu, daha iyisini yapayım diye uğraştım. Tabii salona ilk ayak bastığımda saç yapacağımı düşünmedim. ‘Yeri süpür, temizlik yap, paspas at’ dediler. Benim yaşımdaki arkadaşlar da aynı işleri yaptığı için hiç gocunmazdım. Ustamız makası bitirdiğinde birbirimizle yarışırdık. Hala da hepsiyle görüşürüm. Bir şeyleri yapıp keyif aldıkça işi daha da çok sevdim.”
“Tatilim yoktu, Pazar günü iznim yoktu. Bir yere gideceğim, ustamdan izin isteyeceğim, ‘Ben bunu Vehbi Abi’ye (Yenigün) nasıl söyleyeceğim?’ diye bir hafta onun sıkıntısını çekerdim. Sürekli çalışıyorduk, akşam kaçta çıkacağımız belli değildi. Sonra öyle bir an geldi ki zaman içinde ailem bir yere gitmek istediğinde, ‘Yok, çalışmam lazım, iş var’ diyen ben oldum.”
“Vehbi Yengigün’ün yanında tam dokuz buçuk yıl çalıştım ve kuaförlük temelini orada kazandım. Bir şeyin temeli sağlam değilse mutlaka bir yerden çatlak verir. Ben o temeli orada aldım. Oradan bana güç, hijyen, dostluk ve saygı kaldı. Sadece işi değil, ilişkileri, duruşu, insanlara nasıl yaklaşmamız gerektiğini öğrendim.”
“Geçmişte, bir ağabeyimiz kızını bizim salona getirdi ve o günden bu güne 33 yıldır onun kızının saçını kesmeye devam ediyorum. Şu anda o hanımın kızı da onun salona ilk geldiği yaşta. Büyüdüğünü görüyorsun, genç kız oluyor, evleniyor, hatta bazılarının gelin başını tarıyorsun. ‘Bu kız annesinin kucağında gelirdi, makasımızı alıp fırçaları keserdi, şimdi gelin saçını yapıyoruz,’ diyorum. Çok uzun süre onlarla aile gibi oluyorsun. Tamam iç içe değilsiniz belki ama, onların hayatında varsın. İyiysen, düzgünsen varsın.”
“Bu kadar yakın ve uzun süreli ilişki içinde olunca duygusal anlar da oluyor tabii. Vehbi Abi’nin yanında çalışırken bir müşterim vardı, yakın zamanda evlenecek, gelin saçını yapacağım. Düğünden bir gün önce geldi, Saçları zaten kısa, ‘Saçımı kes’ dedi ama bir taraftan da ağlıyor. Öğrendim ki ayrılmışlar. Çok üzülmüştüm o gün ona. Bir diğer müşterim kemoterapi görüyordu ve onu ayrı bir odaya alıp saçlarını makineyle kazımak durumunda kaldım, ağladım ağlayacağım. Ben ona moral vermeye çalışıyorum ama sesim titriyor, onun önünde de ağlamak istemiyorum. Saçı bitirir bitirmez çıktım odadan, gittim hüngür hüngür ağladım, çünkü çok sevdiğim bir insan.”
Röportajın tamamı aşağıdaki videoda!
