Çıraklıktan ortaklığa

Çıraklıktan ortaklığa…

Hayatta öyle karşılaşmalar vardır ki… Biri sizin hayatınıza dokunur ve her şey değişir. Sevgi, saygı ve kucaklaşmayı merkezinde barındıran çok özel bir bağlılık…

Buluşma noktası: Erdem Kıramer. Çok yönlü bir ilişki ve bugün geldiği nokta itibarıyla çok özel bir ortaklık. Hem iş hem de gönül ortaklığı. Darısı tüm arzu ve niyet edenlerin başına… Niko Katakuzino nam-ı diğer imparator ve Hüseyin Özcan ile konuştuk.

Estetica: Niko Bey ne zaman başladınız?

Niko Katakuzino: 1961 senesinde okulu bıraktıktan sonra Büyükada’daki Splendid Oteli’indeki kuaförde çalışmaya başladım. O zamanlar bu mesleği daha çok gayrimüslimler yapıyordu. Kış aylarında çalıştığım Beyoğlu’nda Aristokri Kuaför Salonu’nda çok büyük bir ambiyans vardı. 14 manikürist, 12 kalfa, 4 ortak ile Aristokri Kuaför o zamanlar Türkiye’nin en büyük kuaförüydü.

Salonda muazzam bir disiplin vardı. Tekirdağ Orduevi’nde askerliğimi bitirdikten sonra Beyoğlu Aristokri Kuaför’de 1978 yılına kadar devam ettim. 1977’den beri Abdi İpekçi’de Erdem Kıramer ile beraber çalışıyorum.

Estetica: Hüseyin Özcan ile yollarınız nasıl kesişti?

Niko Katakuzino: Beyoğlu’nda Aristokri Kuaför Salonu’nda bir çırağa ihtiyaç vardı. Salonun yakınlarında oturan bir arkadaşıma sorduğumda oğlunun çalışabileceğini söyledi. 19 Nisan 1973’de Hüseyin Özcan ile yollarımız keşişti. İlk gördüğümde gözlerindeki ışıktan bu işi ne kadar yapmak istediğini anladım, çalışmaya başladıktan sonra da yeteneğini keşfettim. İlk şampuan uyguladığında müşteriye saçı nasıl yıkadığını sordum. Çok memnun kaldığını söyledi. Gösterdiğim her şeyi çok çabuk öğreniyordu. Terbiyeli, saygılı, erdemli bir insan olma yetisi hangi işi yaparsanız yapın sizi tercih edilir yapıyor. Hüseyin Özcan’ın da çok iyi bir ailesi vardı. Babasının sözünden hiç çıkmazdı. Ailesi onun üzerine titriyordu. Çok iyi yetişmiş bir çocuktu. Sabah erkenden işe gelirdi. Öğle arası mutlaka eve gidip yemek yerdi. İşe başladığında ilkokuldaydı. Okul yarım gündü. Kışın Aristokri Kuaför Salonu’nda, yaz aylarında da Büyükada’daki Splendid Oteli’nde çalışırdık.

Estetica: Hüseyin Bey’e soralım. Çalışırken aynı zamanda eğitiminize devam ediyordunuz.

Hüseyin Özcan: 1970 yılında Erzincan Gelinpınar köyünde doğdum. Ailem İstanbul’a taşınmaya karar verdi, burada yaşamaya başladık. Niko Bey’in de söylediği gibi babamın isteği ile Aristokri Kuaför Salonu’nda çalışmaya başladım. Sabah dükkanı açıyordum, temizlik yapıyordum. Evet liseye kadar okula devam etmiştim. Niko Bey sene sonunda karnemi göstermemi isterdi. Kırık olunca kızardı. Ben de çok çalışıp taktir getirmeye başladım. Ancak kuaförlük mesleğini seçtim. Niko Bey bana mesleği çok sevdirmişti. Şimdi o zamanlar bu kararı verdiğim için çok mutluyum.

Estetica: Bay Niko’nun yanında başladığınız meslek hayaınız nasıl gelişti?

Hüseyin Özcan: 1976 yılında Bay Aristokri mesleği bırakmıştı. Aristokri’nin salonu işlemiyordu. Aristokri’nin salonundan ayrılan Nezih ve Cemalettin olarak Nişantaşı’nda salon açtılar. Cemalettin Kazan işinde çok iyiydi. Saç kesmeyi ondan öğrendiğimi söyleyebilirim. Çok değerli, mükemmel bir ustaydı. İki ortak anlaşamadığı için, işler pek iyi gitmiyordu. Oradan ayrılıp, Nişantaşı’nda başka bir salonda kalfa olarak çalışmaya başladım. Salonun müşteri portföyü bana uygun değildi. Orada ne uzayıp ne de kısalacaktım. Bir gün işten çıkıp nişanlım Ayşe ile Osmanbey’de yürürken yolda Niko Bey’i gördük. İşte o zaman hayat benim için yeniden başladı. Hayatımın yön değiştiği bir döneme girdim. Niko Bey, Erdem Kıramer’in salonunda çalışmamı teklif etti. Bulunduğum yerin uygun olmadığının altını çizerek…

O dönem Erdem Kıramer salonunda Hakan Köse, Kuaför Serap ve Aziz Kıyışkan gibi isimler çalışıyordu. Salonda saçları hep Erdem Kıramer keserdi. Erdem Bey, binanın temellerini yapmıştı, bize çatıyı döşemek kaldı. Niko Bey, bana Erdem Bey’in yanına gidip bir şeyler öğrenmemi söylerdi. Fakat o kadar sert bir üslubu vardı ki yanına gitmeye çekinirdim. Ekip 30 kişiydi, kendi kendime ben burada çok iyi olacağım dedim. Kesim konusunda kendime çok güveniyordum. 1986’da Etiler’deki salon açıldı. Hakan Köse ile birlikte Etiler’deydik. Nişantaşı’nda Serap ve Aziz çalışıyordu. Zaman içerisinde kendi alanımı oluşturmuş oldum. 1995 yılında herkesin bildiği meşhur Diba Salon açıldı. Salondan birçok kişi oraya gitti. Fakat ben gitmedim,kaldım. Yediğim ekmeğe hıyanet edemezdim.

Estetica: Hüseyin Bey, Niko Katakuzino mesleğe başlamanıza ön ayak olan ve elinizden tutan ustanız olarak sizin için ne ifade ediyor?

Hüseyin Özcan: Türkiye’de bugün bu işi çok iyi yapan en saygın isimlerden biri Niko Katakuzino’dir. Ben onu “imparator” olarak nitelendiriyorum. Hayatımın çizgisini değiştirdiği için onu babam yerine koyuyorum. Ondan alfabeyi öğrendim, önce hecelemeyi, heceleme döneminde sevgiyi, kucaklaşmayı, bağlılığı öğrendim. Şimdi beraber güzel cümleler kuruyoruz. Ailem benim için ne kadar önem taşıyorsa, Niko Bey’e de aynı hisleri besliyorum. Bugün bir yere geldiysem

bu onun eseridir. Ona karşı hep kendimi borçlu hissederim. Bu çok özel bir duygu. Bilgisini benimle paylaştı, yeteneğimi görüp beni teşvik etti. Eğer bu günlere geldiysek bu birbirimize gösterdiğimiz sabır, sevgi ve saygıdandır. Bugün salonun ortağıysam; bu hem benim çabam, hem de Niko Bey’in bana gösterdiği emek, sabır ve özveri sayesindedir.

Estetica: Niko Bey, siz Hüseyin Özcan’ı nasıl tanımlarsınız?

Niko Katakuzino: Hüseyin çok yeteneklidir. Bu sektörde sadece yeteneği için tutunmadı. Aynı zamanda çok dürüst, saygılı, efendidir. Erdem Kıramer’in açtığı yolda hep birlikte çok önemli işlere imza attık.

Estetica: Aristokri Kuaför’de yanınızda çırak olarak başlayan Hüseyin Özcan şimdi salona ortak… Bir araya geldiğinizde ne hissediyorsunuz?

Niko Katakuzino: Oğlum gibi sevdiğim Hüseyin Özcan şimdi çok büyük bir sanatkar oldu. Bu yüzden ona saygı duyuyorum. Sadece benim ona değil, Hüseyin Özcan’ın da bana çok emekleri oldu. Hüseyin Özcan çok saygılı bir kişiliktir. Salona geldiğim zaman beni kapıda karşılardı. İnsanlık hali olarak kimi zaman kızdığımda hiç cevap vermezdi. O hep işini yapardı.

Estetica: Hüseyin Özcan’ı ayrı bir yere koymanızın nedeni neydi?

Niko Katakuzino: Bizim dönemimiz çok farklıydı. Hüseyin Özcan hep salonun menfaatini düşünürdü. Salonda boya kullanırken gerekenden fazla kullanmamak için özen gösterirdi. Nereden kar sağlasam diye bakardı. Saçını ona yaptıran bir müşteri mutlaka bir daha gelirdi. Salona çok müşteri kazandırmıştır. Allah hep ona daha çok versin diye dua ettim.

Estetica: Sizin Hüseyin Özcan’ın sevmediğiniz tarafları var mı?

Niko Katakuzino: Hüseyin Özcan’ın sevmediğim hiçbir tarafı yok. Ben hata arayan bir insan değilim. Olumsuz bir şey söylemem.

Estetica: Hüseyin Bey sizin Niko Bey için söyleyeceğiniz neler var?

Niko Katakuzino: Bu soruya ben cevap vermek istiyorum. Hüseyin Bey

söylemez. Sinirlendiğimde bağırırım, salonun menfaati için babamı bile takmam. Sevdiğim insanı çok severim. Ama çok disiplinli olduğum için sert görünebiliyorum.

Estetica: Bir gün salona ortak olacağınızı hayal ediyor muydunuz?

Hüseyin Özcan: İstekliydim, çalışkandım ama hayal edemezdim. Bunlar sadece çalışmanın, istekli olmanın değil; aynı zamanda sadakatin verdiği meyveler.

Yazının başında “sevgi, saygı ve kucaklaşmayı merkezinde barındıran çok özel bir bağlılık. Buluşma noktası: Erdem Kıramer. Çok yönlü bir ilişki ve bugün geldiği nokta itibarıyla çok özel bir ortaklık. Hem iş hem de gönül ortaklığı” demiştik. Niko Katakuzino ve Hüseyin Özcan’a tüm samimiyetleri ile aralarındaki bağı, kurdukları iş ve gönül ortaklığını, Erdem Kıramer’e olan sevgi ve saygılarını ve bu sayfalara sığdırmaya çalıştığımız uzun yıllarını bizimle paylaştıkları için teşekkür ederiz. Genç nesillere, mevcut ilişkilere, geleceğe ışık tutması dileğiyle.

Estetica Dergisi Ağustos Eylül sayısından alıntıdır. Yazıya ulaşmak için Estetica Dergisi Ağustos Eylül sayısına göz atabilirsiniz…